سرودۀ استاد محمد قدسی برای امام حسین (ع) – دیوان عترت خورشید

شعلة بی­تاب

اي تشنه­لب­! كه با تو به سر شد جوانی­ام

طي مي­كنم به مرثيه­ات زندگاني­ام

چون بلبلي كه بال و پرش ريخت گرد گل

پيرم ولي به مدح تو در نغمه­خواني­ام

دارم زكربلا و عطش سينه­اي كباب

آتش كشد زبانه زسوز نهاني­ام

پيمان به گريه تازه كنم با تو صبح و شام

با سوز و ساز تعزيه­ات ، جاوداني­ام

عمري­ست در حريم ولاي تو يا حسينj

خورشيد دولت تو كند سايباني­ام

شمعم كه در غم تو كنم آب عمر خويش

سوزم چو شعله ، تا به جوارت بخواني­ام

(قدسي)! اگر كه سينه­گداز است چامه­ام

شوري ز نينواست در آتش زباني­ام

بازدیدها: 21