گوهر از دست رفته
به مناسبت عروج ملکوتی مرحوم دولابی«متوفی1381»
فلك چشم و چراغ خانة ما را كجا بردي؟
بگو شمع شب كاشانة ما را كجا بردي؟
دل ما بود عمري سرخوش از ميخانة چشمش
خدا را ساقي ميخانة ما را كجا بردي؟
خماري ميكشد ما را ، تو از اين غم چه ميداني؟
شكستي جام ما ، پيمانة ما را كجا بردي؟
حضورش ، ساحل آرامش ما بود در طوفان
تسلاي دل ديوانة ما را كجا بردي؟
چه مشكل در كف آورديم آن دردانه را ، اما
تو آسان گوهر يكدانة ما را كجا بردي ؟
بهار و باغ ، ميگويند چون ما يكصدا با هم
كه آن زيباگل گلخانة ما را كجا بردي ؟
لبش افسانه سان بر ما حقيقت را صلا ميزد
حقيقت گوي بيافسانة ما را كجا بردي ؟
كلام او به هر فرزانه ، ميآموخت شيدائي
تو عاشقپيشة فرزانة ما را كجا بردي؟
وجودش گنج حكمت بود در ويرانة دلها
تو آن گنج دل ويرانة ما را كجا بردي؟
چرا آن سايبان را برگرفتي از سَرِ(قدسي)؟
سپيدار ستبر خانة ما را كجا بردي ؟
ازعروج او كنون يك سال رفت
بازدیدها: 48