سرودۀ استاد محمد قدسی – رود سرگردان – دیوان عترت خورشید

رود سرگردان

امشب چو موج بوسه بر پای تو ریزم

مستانه هم­چون مِی به مینای تو ریزم

زیباست هم­خوانی اگرچون نغمة نی

آوا شوم ، در پردة نای تو ریزم

امشب که شد زنبیل احساسم پر از تو

خواهم در آغوش تمنای تو ریزم

خواهم تمام دل طپیدن­های خود را

در یک سبد ، در پای سودای تو ریزم

من آبشارم ، موجی از شعر و تغزّل

بگذار در پای بلندای تو ریزم

بگذار شیرین تر ز هر افسانه امشب

چون خواب خوش ، در پلک رویای تو ریزم

پیراهن ساحل اگر برداری از پیش

چون رود سرگردان به دریای تو ریزم

برخشک­دشت قحط­سالی ، همچو باران

خواهم که از ابر تمنّای تو ریزم

من یوسفم ، دهلیز زندان جای من نیست

بگذار خود را در زلیخای تو ریزم

چشم همه اهریمنان را خواب کردم

بازآ که از دل ، در اهورای تو ریزم

تا کس نداند ، سّرعشق بین ما را

باید که در سِّرِ سویدای تو ریزم

بازدیدها: 27