سرودۀ استاد محمد قدسی – لبیک احرام – دیوان عترت خورشید

لبيك اِحرام

به گرد كعبه دل من ، به ياد روي تو باشد

لبم به تلبيه ، لبيك­­زن به سوي تو باشد

مرا به محضر چشمت ، چه حاجت­است به زمزم

كه شور و مستي­ام از آن مِيِ سبوي تو باشد

شبي كه از عرفات افتدم گذار به مشعر

وقوف مي كنم و در دل آرزوي تو باشد

در اصطلام حَجَر ، خاطرم به خال تو دل­خوش

حَطيم من ، چمن خطِّ مشک­بوي تو باشد

مرا ، مران ، دمي از مسجد­­الحرام جمالت

كه قبلة دل من ، طلعت نكوي تو باشد

ميان ركن و مقامي تو و منم زتو غايب

تو روبروئي و چشمم به جستجوي تو باشد

من اعتراف به تقصير در مناي تو دارم

كه جان من نه سزاوار وصل روي تو باشد

سحر به كوي صفا ، غرق در مكاشفه ديدم

كه طوف كعبه و ميقات ، گرد كوي تو باشد

در اين حرم ، لب پير و جوان ثناي تو گويد

به هر كه مي­نگرم ، گرم گفتگوي تو باشد

چه آشنا و چه بيگانه ، محرمند در اينجا

كُدام سر ، كه ، نه سرمست هاي­و­هوي تو باشد ؟

كنار كعبه چو گل كرد طبع نازك (قدسي)

غزل سرود و در آن شرح مو­به­موي تو باشد

بازدیدها: 26