تنهائي
خورشيدم و در ابر تن خويش نهانم
در گسترة پيرهن خويش نهانم
معنايم و پيچيده در ابريشم الفاظ
چون عطر ، به عود سخن خويش نهانم
آوايم و چون گوشة پنهان به رگِ ساز
در نغمة شكّر شكن خويش نهانم
اشکم ، كه به دل مي چكم از وحشت غربت
تنهايم و در خويشتن خويش نهانم
شمعم كه به خون جگر آراستهام بزم
ميسوزم و در سوختن خويش نهانم
روزي به تجرّد ببرم راه چو عنقا
هرچند كنون در بدن خويش نهانم
(قدسي)! اگرم كس نشناسد ، نشناسد
من هرچه كه هستم ، به من خويش نهانم
بازدیدها: 21