سرودۀ استاد محمد قدسی – رهایی – دیوان عترت خورشید

رهائی

یوسف قدم نهاد به مصر وجود من

رست­از هجوم گرگ فنا ، تار و پود من

وحدت، چو جان به پیکر کثرت نهفته­است

این راز ، گشته فاش ، به چشم شهود من

از غیر دوست ، خالی و از او پُرِ پُرَم

دارد به بحر تکیه ، حباب وجود من

موزون شد از دو مصرع ابرویش این غزل

بیتی که نظم داده به شعر و سرود من

بر درگهی ،که جن و ملک سجده می­برند

(قدسی)! سعادتی­ست مجال سجود من

بازدیدها: 20