سرودۀ استاد محمد قدسی – تندیس سبز – دیوان عترت خورشید

تندیس سبز

 

با چنین شوری که در جوهر نهان دارد درخت

بر سر هر شاخه مرغی نغمه­خوان دارد درخت

 

در بهاران چون برآرد شاخه­هایش برگ و بار

هر دم از نو جلوه­ای در بوستان دارد درخت

 

لانه می­سازند طرف شاخه­اش گنجشک و سار

بهر مرغان چمن ، سبز آشیان دارد درخت

عابران خسته از ره را درآغوش سفر

بر سر از برگ طراوت ، سایبان دارد درخت

 

 

در گلستان ایمن­است از آفت گل­چین جور

چون­ که بر سر دست لطف باغبان دارد درخت

 

قامتش تندیس سبزی از هبوط آدم­است

دل­فریبی­ها ز هر پیر و جوان دارد درخت

 

در بهشت از چشمة تسنیم چون نوشیده آب

دودمانی سبز و نسلی جاودان دارد درخت

 

غرق خاموشی­ست اما چون کتاب از برگ برگ

دفتری گویای صد راز نهان دارد درخت

 

گرچه با نامحرمان لب بسته است از گفت و گو

بس سخن با محرمان نکته­دان دارد درخت

 

خاطراتی تلخ و شیرین دارد از دوران به یاد

ترجمانی روشن از دور زمان دارد درخت

 

با نسیمی گر چه می­رقصد در آغوش بهار

لرزه بر تن از شبیخون خزان دارد درخت

 

از خط پیشانیش پیداست کز آسیب دهر

عقده­ها در دل ، ز عهد باستان دارد درخت

 

برگ برگش از غم دونان زبان شکوه ایست

بر لب از نامردمی ، آه و فغان دارد درخت

هر شیاری بر تنش زخمی ز شلاق جفاست

پیکری زین داغ سوزان پر نشان دارد درخت

 

سنگ و چوب از ابلهان بر تن تحمل می­کند

در مقابل ، خلق و خویی مهربان دارد درخت

 

در ثمر بخشی ، کجا منت نهد بر دوش خلق

در پی نیکی­ست تا در تن ، توان دارد درخت

 

پیش چشمش منعمان را با گدایان فرق نیست

هر که را زو خواست نعمت ، کامران دارد درخت

 

خصم جان خویش را هم می­رساند منفعت

کی امید سود یا ترس از زیان دارد درخت ؟

 

بی­حضور سبز او جنگل کویری بی­صفاست

بر بیابان هم ، طراوت ارمغان دارد درخت

 

دست از آسیبش بدار ای کام­جوی زر پرست !

کی توان و تاب جور بی­امان دارد درخت ؟

 

در کمین سود­ جویی ، اره بر پایش مکش

کز برایت تیر نفرین در کمان دارد درخت

 

زین ره­آورد بهاری ، پاسدار از جان و دل

انتظاری کی جز این ، از این و آن دارد درخت ؟

سوی باغ آی و ببین(قدسی)! در این فصل بهار

بر لب هر برگ ، لبخندی عیان دارد درخت

بازدیدها: 27