آوازباصدای آقای پروانیان

به ملازمان سلطان که رساند این دعا را        که به شکر پادشاهی ز نظر مران گدا را   ز رقیب دیوسیرت به خدای خود پناهم      مگر آن شهاب ثاقب مددی دهد خدا را    مژه سیاهت ار کرد به خون ما اشارت        ز فریب او بیندیـش و ...

 دل می‌رود ز دستم صاحب دلان خدا را        دردا که راز پنهـان خواهد شد آشکــارا    کشتی شکستگانیم ای باد شرطه برخیز        باشد که بازبینیـــم دیـــــدار آشنا را    ده روزه مهر گردون افسانه است و افسون        نیکی به جـای یـاران فرصت شمـار یـارا    در حلقه ...

صبـا به لـطف بگو آن غزال رعنـا را      که سر به کوه و بیابان تو داده‌ای ما را    شکرفروش که عمرش دراز باد چرا        تفقـدی نـکنـد طوطی شکرخـا را    غرور حسنت اجازت مگر نداد ای گل        که پرسشی نکنی عندلیــب شیدا را    به خلق ...

اگر آن ترک شیرازی به دست آرد دل ما را        به خال هندویش بخشم سمرقند و بخارا را    بده ساقی می باقی که در جنت نخواهی یافت        کنـــار آب رکـــن آبـــاد و گلگشت مصلا را    فغان کاین لولیان شوخ شیرین کار شهرآشوب      چنان بردند صبر ...

صلاح کار کجـا و من خــراب کجــا      ببین تفاوت ره کز کجاست تـا به کجا   دلم ز صومعه بگرفت و خرقه سالوس        کجاست دیر مغان و شراب ناب کجا    چه نسبت است به رندی صلاح و تقوا را سمـــاع وعــظ کجـــا نغمــه ربـــاب کجـا    ز ...

الا یا ایهـــا الساقـی ادر کاسا و ناولها            که عشق آسان نمود اول ولی افتاد مشکل‌ها    به بوی نافه‌ای کاخر صبا زان طره بگشاید ز تاب جعد مشکینش چـه خون افتاد در دل‌ها    مرا در منزل جانان چه امن عیش چون هر دم        جـرس فریاد مــی‌دارد ...